Sommige instanties (bijvoorbeeld scholen, gemeentes, woningbouwverenigingen, sportclubs, annuleringsverzekering en instanties als het UWV) vragen bij een ziekmelding een verklaring van de behandelend arts ter bevestiging van de ziekmelding. Dit soort verklaringen mogen niet door de behandelend arts afgegeven worden. Hierover zijn duidelijke afspraken gemaakt tussen de artsenorganisaties en deze instanties.

In Nederland is er scheiding van beoordeling en behandeling. De behandelend arts kan geen onafhankelijk oordeel geven. Hij/zij moet immers altijd de zijde van de patiënt kiezen. Daarom mag van de behandelend arts geen verklaring gevraagd worden, die kan leiden tot voordeel of nadeel voor de patiënt. Als er beslist een medisch oordeel moet komen, moet dat door een onafhankelijk arts gebeuren, aangewezen door de vragende instantie.

Wat betekent dit in de praktijk?

Als u verklaart dat u ziek bent, moet de instantie die een verklaring vraagt, dat geloven. Dit moet voldoende zijn. Als de vragende instantie u niet gelooft, moet die instantie een onafhankelijke arts (niet een behandelaar) aanwijzen om te beoordelen of uw verhaal klopt. De beoordelend arts, meestal medisch adviseur genoemd, moet u dan (schriftelijke) vragen stellen en eventueel onderzoeken. Soms heeft die beoordelend arts (medisch adviseur) informatie nodig van uw behandelend arts (uw huisarts of eventuele specialist). De beoordelend arts (dus niet de instantie) mag dan met uw toestemming informatie bij uw behandelend arts, bijvoorbeeld uw huisarts, opvragen. Zij mogen alleen feitelijke informatie opvragen.  ( zie ook bovenstaande link van de KNMG)